همواره نظرات مختلفی درباره گرامر بین زبان آموزا و مدرس ها وجود داره. ولی دو نگرش هستند که مرسوم ترین نگرش میان زبان آموزان و مدرسان هستند.نگرش ساختار گرامری: در این نگرش زبان آموز این ایده رو داره که بهتره ساختار از اول خونده بشه تا کاملا از همون ابتدا ساختار به بهترین نحو ممکن ساخته شه و به همون شکل پیشرفت داشته باشه. طرفداران این نگرش این عقیده دارند که بدون گرامر کلمات به هم ریخته و نا منظم نمایش داده میشن.
نگرش در معرض قرارگیری: طرفداران این نگرش بر این باورند که تاکید بر روی گرامر مانعی برای درک بهتر زبان و سرعت یادگیریه. اونها این ایده رو دارند که قواعد باید در قالب زبان یاد گرفته بشه و سعی می کنند از همون روز اول به اصطلاحات و جملات انگلیسی حمله ور شن و برای دشت اونها اقدام کنند. در این نگرش در معرض قرار گرفتن حرف اول رو می زنه.
گرامر انگلیسی خیلی اهمیت داره. فقط فکر می کنم زبان آموزا زیادی روشون متمرکز هستند.بیاید اینجوری بهش نگاه کنیم. ما چقدر به گرامر زبان خودمون فکر می کنیم؟ وقتی که به دنیا میایم تقریبا 2 سال به زبانمون گوش می دیم. وقتی که شروع به صحبت می کنیم کلی اشتباه می کنیم و با آزمون خطا و تقلید از دیگران اونها رو بهتر و بهتر می کنیم. وقتی بزرگتر می شیم، وارد مدرسه میشیم و خوندن و نوشتن رو یاد می گیریم و چند سال با همین روش پیش میریم تا بالاخره به گرامر می رسیم.
خیلی از مدارس فرصت شنیدن و صحبت رو به زبان آموز نمی دن، حتی بعد سالها مطالعه گرامر اگه فرصتی هم پیدا شه ازش فراری میشن. پس من پیشنهاد می کنم که انگلیسی رو به شکلی یاد بگیرید که طبیعی باشه. باهاش خوش بگذرونید و ازش لذت ببرید. آموزش زبان تجربه میخواهد. بزارید چند تا ترفند بهتون آموزش بدم:
هدفی بزارید که گرامر رو در قالب یاد بگیرید. به قواعدش اصلا فکر نکنید. اگه گرامر رو به روش قدیمی یاد بگیرید زمان مکالمه زیاد به گرامر فکر می کنید و در نتیجه مثل ربات صحبت می کنید. به نظر من شما به شکل طبیعی و روون بتونید صحبت کنید خیلی خیلی بیشتر مورد قبول واقع میشید تا خیلی عالی و بی نقص صحبت کنید.
- ۰ ۰
- ۰ نظر
