آسپارتام یکی از مشهورترین شیرین کننده های مصنوعی که امروزه در اکثر رستوران ها، سوپرمارکت ها وحتی آشپزخانه ها یافت می شود می باشد . یک ترکیب سنتتیک است که از ترکیب دو اسید آمینه ای فنیل آلانین و اسید آسپارتیک با یک متیل الکل بوجود می آید.
Aspartame در سال 1965 به صورت کاملا اتفاقی در طی تحقیقاتی برای تولید داروی ضد زخم معده توسط جیمز شالتر هنگامی که مقداری از آن آسپارتامی که روی انگشتش بود را لیسید، کشف شد.
بی خطر بودن Aspartame در سال 1981 توسط اداره غذا و داروی آمریکا (FDA) تایید شد و در سال 1982 استفاده از آن در نوشابه‌های گازدار را بدون اشکال اعلام کردند و بعد از آن استفاده از Aspartame در تمام غذاها بلامانع شد به طوری که امروزه به ندرت می توانید یک بسته آدامس، شربت، سس و یا شیرینی بدون Aspartame پیدا کنید.
بیشتر بخوانید :
آسپارتام 200 مرتبه شیرین‌تر از قند است و بعد از مصرف مزه آن در دهان نمی‌ماند. Aspartame در هر گرم از خود 4 کیلوکالری معادل 17 کیلوژول انرژی دارد و در واقع جایگزین شکر برای مردمی است که با بیماری‌های قندی سروکار دارند. در اتحادیه اروپا به آن ریز شماره‌ای از کد E با عنوان E951 اختصاص داده اند .
اولین نوشابه‌های رژیمی در سال 1982به بازار جهانی معرفی شدند. به طور معمول در این نوشیدنی‌ها به جای شکر از آسپارتام و آسه سولفام استفاده می‌شود. این دو شیرین‌کننده های غیرساکاریدی هستند که امروزه با نام های تجاری مختلف در بیش از 6000 محصول مختلف مورد استفاده قرار می گیرند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر
