تهیه روغن یا کره آب کرده در بسیاری از کشورها بخصوص آسیایی مرسوم بوده و هست.
در هندوستان از زمان بسیار قدیم از چربی شیر گاو و میش روغن تهیه می کرده اند و این روغن کره ای است که آب آن تماما تبخیر و در اثر حرارت ذرات جامد شیر غیر از چربی که از قبل در روغن بوده تیره تر شده و به مواد معطر تبدیل شده باشند.
برای تهیه روغن از کره ابتدا آن را به حرارت ۲۵ سانتی گراد رسانیده و پس از خرد کردن آن در دیگ دوجداره ای با هم زدن مداوم ذوب می کنند.
وقتی کره کاملا ذوب شد حدود ۵۰ درصد حجم کره آب داغ بدان اضافه می کنند و تا ۶۰ تا ۸۰ درجه سانتی گراد به حرارت دادن ادامه میدهند. سپس روغن را با سانتریفوژهای مخصوص از آب جدا می کنند.
در این حالت روغن نبایستی بیش از ۱ درصد آب، نمک و ذرات جامد شیر بی چربی داشته باشد.
در صورت دسترسی نداشتن به سانتریفوژ می توان روغن را به مدت ۲ تا ۳ ساعت در همان حرارت نگه داشت تا مواد سنگین مثل آب، پروتئین و غیره در ته ظرف جمع شوند و روغن را از سطح جمع نمائیم، روغن فوق در یک سیستم بسته مانند اتوکلاو به حرارت ۱۰۵ تا ۱۱۰ درجه رسانده و ۶ تا ۸ دقیقه در این حرارت نگه می دارند.
پس از خروج روغن از اتوکلاو ، گاهی در دیگهای مخصوص حدود ۱ درصد اسید لاکتیک به آن اضافه میشود.
این را فیلتر کرده و تا ۳۰ درجه خنک می کنند و بدون تکان دادن و یا مخلوط کردن با هوا بسته بندی می نمایند.
بسته بندی ممکن است در قوطی های حلبی با درزبندی کامل انجام گیرد ولی قوطی های پلاستیکی هم به کار برده شده است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سایر مواد شیمیایی و غذایی مثل شیرین کننده های مصنوعی(آسپارتام و سوکرالوزو سوربیتول)، سولفات ها (سولفات مس و..) کربنات ها (کربنات پتاسیم)و.... می توانید به سایت جهان شیمی مراجعه کنید.
- ۰ ۰
- ۰ نظر
